Artur Michalski
zastępca prezesa zarządu
Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
Artur Michalski jest absolwentem Wydziału Elektrycznego Politechniki Częstochowskiej (1999), na którym uzyskał tytuł mgr inż. elektryka. Ukończył także specjalistyczne studia podyplomowe, m.in. Międzyuczelniane Podyplomowe Studium Oceny i Wyceny Zasobów Przyrodniczych SGGW i SGH, Podyplomowe Studium Kompensacje Przyrodnicze Natura 2000 (SGGW), a także Studium Relacje Międzynarodowe i Dyplomacja oraz Podyplomowe Studium Polityka ochrony środowiska – Ekologia i zarządzanie.
Zastępcą Prezesa Zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej jest od 18 grudnia 2015 roku. Poprzednio pracował na tym stanowisku w latach 2006-2008, a wcześniej pełnił funkcję Wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej NFOŚiGW. W tym samym czasie był również Przewodniczącym Rady Nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie. Ponownie został powołany na tę funkcję w grudniu 2015 roku.
W przeszłości był doradcą Ministra Środowiska oraz szefem gabinetu politycznego ministra. W latach 2000-2001 pracował w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów na stanowisku doradcy Sekretarza Stanu, Pełnomocnika Rządu ds. Konwencji Klimatycznej ONZ.
Działa społecznie w organizacjach ekologicznych, m.in. w Stowarzyszeniu na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju Polski.
Uczestniczy w badaniach prowadzonych przez Pracownię Oceny i Wyceny Zasobów Przyrodniczych (SGGW). Jest autorem lub współautorem kilkunastu publikacji naukowych.
Ukończył liczne kursy i szkolenia m.in. z zakresu zarządzania projektami oraz cykl szkoleń dla pracowników instytucji zaangażowanych we wdrażanie funduszy unijnych oraz beneficjentów. Był organizatorem lub współorganizatorem wielu konferencji i seminariów, krajowych i międzynarodowych.
Bierze udział w sesjach:
-
KLASTRY ENERGII - IDEA, OCZEKIWANIA, PRAKTYKA
ZOBACZ WIĘCEJKLASTRY ENERGII - IDEA, OCZEKIWANIA, PRAKTYKA
- Klastry energii sposobem na rozwój energetyki odnawialnej? Cele i zakres funkcjonowania
- Praktyka i przykłady. Sukcesy i porażki pierwszych klastrów energii w Polsce. Modele klastrów energii i potencjalna opłacalność funkcjonowania
- Klastry jako katalizatory wdrożeń nowych technologii w sektorze energii
- Samorządy jako partnerzy – klastry a rozwój lokalny
- Otoczenie regulacyjne. Co konieczne, co zbędne?
- Klastry energii a perspektywy energetyki rozproszonej w Polsce